Tilleke en haar Kempenland

Linkeroever, Antwerpen. Aan één van de vele bochten van de Schelde, ligt een groot stuk grond waarvoor niemand belangstelling had. Alleen de familie Van den Brande woonde er in enkele huisjes, de laatste jaren woonde Mathilde er alleen. Om daar te wonen en te leven had zij niet veel nodig. Jagers en wandelaars brachten het één en ander mee, in ruil genoten zij van een lekkere tas koffie en een schnapsje. Een Kempische kunstschilder komt eerder toevallig in deze streek terecht en hij ziet grote gelijkenissen met de Kempen. Hij maakt er enkele schilderijen en hangt er een bord met de naam Kempenland op. Een deurwaarder komt Mathilde zeggen dat ze moet verhuizen: het OCMW zal wel voor haar zorgen. De ochtend dat men het terrein bouwrijp wil maken voor de komst van een chemisch bedrijf, vindt men Tilleke (Mathilde) dood op haar bed. Dat zal echter de bouw van het PPM-bedrijf niet vertragen. Vijfendertig jaar later, wordt het terrein in zijn oorspronkelijke staat hersteld. PPM is naar Bulgarije verhuisd omdat het daar goedkoper kan produceren. Al snel groeien er in ‘Kempenland’ terug zilverberken, struiken en heide. De ondertussen oude Kempense schilder, komt langs: alles lijkt terug als vroeger, alleen Tilleke is er niet meer…